Dihidromirisetinin yapısal modifikasyonu ve biyolojik aktivitesi üzerine araştırma ilerlemesi
Dihidromirisetin (DHM, bkz. Şekil 1) Ampelopsis Grossedentata W. T. Wang'ın ana flavonoid bileşenidir ve yumuşak sürgün kuru ağırlığının yaklaşık 30%'sini oluşturur. Antioksidan, anti-enflamatuar, antiviral, antikanser, antibakteriyel, anti yorgunluk, anti anksiyete, hipoglisemik, hepatoprotektif, kardiyoprotektif, Alzheimer hastalığını hafifletici ve astımı hafifletici etkileri vardır.
DHM iyi bir güvenliğe sahiptir ve sıçanlar ve fareler üzerinde akut oral toksisite testleri, uzun süreli toksisite testleri ve genotoksisite testleri yapılmış ve bunların tümü negatif çıkmıştır. DHM'nin stabilitesi diğer flavonoidlerden önemli ölçüde daha zayıftır çünkü 6 hidroksil grubuna, özellikle de kolayca oksitlenen B halkasının hidroksil grubuna sahiptir. PH ≥ 9, yüksek sıcaklık ve ışığa maruz kalma DHM oksidasyonunu hızlandırarak uygulamasını büyük ölçüde sınırlandırabilir. DHM'nin 25 ℃'de sudaki çözünürlüğü 263.54mg/L'dir ve ısıtma suda çözünürlüğünü artırabilir. Simüle edilmiş bir sindirim sisteminde, DHM 6.8 pH değerinde flavonoid olmayan bileşiklere yalancı birinci dereceden kinetik bozunma gösterir. Buna ek olarak, pH, DHM'nin gastrointestinal sistemdeki zayıf stabilitesinin temel nedeni olarak kabul edilir ve bu da zayıf biyoyararlanımına yol açar. Anti-tümör, antibakteriyel, antiviral, anti-enflamatuar, antioksidan ve nöroprotektif aktivitelerini geliştirmek için araştırmacılar DHM üzerinde kapsamlı deneysel çalışmalar yürütmüş ve belirli araştırma sonuçları elde etmişlerdir. Bu makale, yapısal modifikasyon ve biyolojik aktivite açısından bir inceleme sunmakta ve dihidromirisetin türevlerinin daha iyi geliştirilmesi için teknik hizmetler sağlayarak dihidromirisetinin yapısal modifikasyon sürecindeki sorunlara ve geliştirme yönlerine işaret etmektedir.

Doğal ürünlerin başarılı yapısal modifikasyonu, sentetik fizibilite, biyolojik aktivite ve fiziksel ve kimyasal özellikler açısından değerlendirilmelidir. Örneğin, DHM'nin yapısına bir metil grubunun eklenmesi COVID-19'u önemli ölçüde inhibe edebilir. Gelecekteki yapısal modifikasyon sürecinde, modifikasyon bölgelerine odaklanılabilir: ① C-6 veya 8 pozisyonlarına farklı gruplar eklemek için Friedel Crafts veya Mannich reaksiyonlarını kullanarak dihidromirisetin A halkası üzerinde modifikasyon ve ardından ikiz ilaçlar oluşturmak için mevcut ilaçlarla birleştirme; Klasik modifikasyon yöntemleri, farklı hidroksil grupları üzerinde eterifikasyon veya esterifikasyon reaksiyonları gerçekleştirmek için kullanılabilir, ancak modifiye ürünlerin konformasyonel değişikliklerine özel dikkat gösterilmelidir Yeni biyolojik aktiviteler keşfetmek için diğer hidroksil gruplarını korurken sadece DHM 5-OH'ye keşfedilmemiş modifikasyonlar dahil etmek de mümkündür. DHM yapısal modifikasyonundaki zorluklar: ① Koruma ve deproteksiyon reaksiyonlarında belirtilen hidroksil korumasını veya deproteksiyonu elde etmek genellikle zordur; ② Reaksiyon ve ayırma saflaştırma işlemi sırasında DHM, mirisetine oksidasyona veya kalkona dönüşmeye eğilimlidir, bu da karmaşık ve ayrılması zor ürünlerle sonuçlanır. DHM'nin çeşitli farmakolojik aktiviteleri, farmakolojik aktivitelerini geliştirmek ve kimyasal modifikasyonlar yoluyla potansiyel farmakolojik gruplarını anlamak için çok sayıda araştırmacının ilgisini çekmiştir. DHM türevleri şüphesiz yeni ilaçların geliştirilmesine yeni umutlar getirecektir.