Dendrobium officinale'den elde edilen üç polisakkarit ve hipoglisemik aktiviteleri üzerine karşılaştırmalı çalışma
Diyabet, günümüz toplumunda genellikle tip I ve tip II olarak ikiye ayrılan, ikincisi yaklaşık 90%'yi oluşturan ve ana özelliği hiperglisemi olan önemli bir kronik hastalıktır. Uzun süreli hiperglisemi, doku ve organların fonksiyonel yükünü, özellikle de çeşitli akut ve kronik hastalıklara neden olacak vasküler hasarı artıracaktır. Kan şekerinin düşürülmesi diyabet tedavisinin anahtarıdır. İnsülin analogları, sülfonilüreler, biguanidler, tiyazolidinonlar vb. gibi klinik hipoglisemik ilaçların önemli etkileri vardır ancak genellikle yan etkilere neden olurlar. Güvenli ve güvenilir hipoglisemik ilaçların geliştirilmesi araştırmaların odak noktası haline gelmiştir.
Birçok çalışma doğal polisakkaritlerin hipoglisemik aktiviteye sahip olduğunu bulmuştur. Diyabet için geleneksel bir Çin tıbbı reçetesi olarak, astragalus polisakkarit ana aktif bileşendir. İn vitro çalışmalar, astragalus polisakkaritinin (APS) kan şekeri seviyelerini düşürmek için AMP-AMPK-AS160 yolu aracılığıyla L6 miyotüplerinin glikoz alımını uyardığını göstermektedir. Hipoglisemik aktiviteye sahip geleneksel Çin besin takviyesi kurt üzümü, polisakkaritler aracılığıyla pankreas adacık hücresi proliferasyonunu ve insülin salgılanmasını teşvik ederek kan şekerini düşürme etkisi elde etmek için çalışılmıştır. Buna ek olarak, Ophiopogon japonicus, Ganoderma lucidum, Angelica sinensis ve ginseng gibi birçok bitkiden elde edilen polisakkaritler de hipoglisemik aktiviteye sahiptir. Genel olarak doğal polisakkaritlerin esas olarak plazmadaki insülin seviyelerinde bir artışı ve glukagon seviyelerinde bir düşüşü teşvik ettiğine inanılmaktadır; İnsülin duyarlılığını arttırmak; Sindirim sistemindeki glikozidaz aktivitesini inhibe etmek; Pankreatik adacık hücrelerini ve kan glikozunun azaltılmasını sağlayan diğer mekanizmaları korumak. Doğal polisakkaritler, hipoglisemik ilaçların geliştirilmesi için bol miktarda kaynak sağlar.
Dendrobium, geleneksel değerli bir şifalı bitki ve besleyici yin ürünü olarak, polisakkaritler ana biyoaktif maddeleridir. Farmakopenin 2015 baskısı, tıbbi kullanım için Dendrobium officinale, D. nobile, D. chrysotoxum ve D. fimbriatum olmak üzere dört tür dendrobium içermektedir. Araştırmalar, D. huoshanense polisakkaritinin diyabet sıçanlarının kan şekeri içeriğini etkili bir şekilde azaltabildiğini göstermektedir. Dendrobium nobile polisakkaritinin alloksan kaynaklı diyabet fareleri üzerinde önemli hipoglisemik etkisi vardır. Buna ek olarak, bazı araştırmacılar Dendrobium nobile, Dendrobium candidum ve Dendrobium huoshanense polisakkaritlerinin alloksan kaynaklı diyabet farelerinin kan şekerini önemli ölçüde azaltabileceğini bulmuşlardır. Kan şekerini düşürmek için dendrobium polisakkarit kaynakları önemli bir geliştirme değerine sahiptir.
Daha ekonomik bir doğal polisakkarit Dendrobium bulmak amacıyla, bu makale çeşitli Dendrobium bitkilerinin polisakkarit içeriğini karşılaştırmış ve analiz etmiştir. Geleneksel Yunnan şifalı bitkisi Dendrobium grandiflorum'un (Tengchong Dendrobium) yüksek bir verime ve Dendrobium officinale'nin 3-5 katı bir gövde ağırlığına sahip olduğu bulunmuştur. Polisakkarit içeriği Dendrobium officinale (38%, DW) ile karşılaştırılabilir olup, potansiyel geliştirme değerine sahip mükemmel bir polisakkarit bitkisidir. Mevcut araştırmalara dayanarak, bu makale Dendrobium officinale'den elde edilen polisakkaritlerin kimyasal özelliklerini ve hipoglisemik aktivitesini analiz etmekte ve bunları geleneksel Dendrobium officinale ve Dendrobium nobile ile karşılaştırarak hipoglisemik polisakkaritlerin geliştirilmesi için teorik bir temel sağlamaktadır
Polisakkaritler, farmakopede Dendrobium officinale ve Dendrobium nobile ile aynı gruba ait olan Dendrobium officinale'nin ana tıbbi bileşenleridir. Karşılaştırma, Dendrobium officinale'deki polisakkarit veriminin Dendrobium officinale'nin 1,5 katı ve Dendrobium nobile'nin 3,42 katı olduğunu, polisakkarit içeriğinin ise Dendrobium officinale ile karşılaştırılabilir olduğunu ve gelişim için büyük bir potansiyele işaret ettiğini göstermektedir. Aktif polisakkaritlerin yapı-aktivite ilişkisinde, moleküler ağırlık ve monosakkarit bileşimi, polisakkaritlerin biyolojik aktivitesini etkileyen iki temel yapısal bilgidir; Moleküllerin boyutu, polisakkaritlerin biyolojik aktiviteye sahip olması için gerekli bir koşuldur ve gelişmiş yapıların oluşumunun temelidir. Genel olarak polisakkaritlerin moleküler ağırlığının bağışıklık aktivitesi ile ilişkili olduğuna inanılmaktadır. Dendrobium officinale'den elde edilen polisakkaritlerin moleküler ağırlığı Dendrobium officinale ve Dendrobium nobile'den daha küçüktür, ancak yine de hipoglisemik bitki polisakkaritleri olarak bildirilen 3.2 ila 59 kDa arasındadır. Doğal polisakkaritlerin antioksidan aktivitesi esas olarak monosakkaritlerin bileşimi tarafından belirlenir ve polisakkaritlerin antioksidan aktivitesi kan şekerini düşürmede bir etki mekanizmasıdır; Dendrobium officinale polisakkaritlerinin monosakkarit bileşimi temelde Dendrobium officinale polisakkaritleri ile aynıdır ve mannoz içeriği 75%'nin üzerindedir, bu da Dendrobium officinale'nin etkili bileşenlerini ölçmek için standart olarak mannoz içeriğini kullanan farmakope ile tutarlıdır. Karşılaştırıldığında, moleküler ağırlık ve monosakkarit bileşimi açısından, Dendrobium officinale'den elde edilen polisakkaritler Dendrobium officinale'den elde edilenlere daha yakındır.
Bu çalışmada alloksan kaynaklı hiperglisemik fareler model olarak kullanılmış ve Dendrobium officinale, Dendrobium officinale ve Dendrobium nobile'den elde edilen polisakkaritlerin hepsinin hipoglisemik aktiviteye sahip olduğu bulunmuştur. İki haftalık uygulamadan sonra hipoglisemik etki, Dendrobium officinale, Dendrobium huoshanense, Dendrobium nobile vb. 12 günlük uygulamaların bildirilen etkisiyle tutarlıydı, ancak pozitif ilaç kontrolünden önemli ölçüde daha düşüktü. Bununla birlikte, 4 haftalık uygulamadan sonra, Dendrobium nobile'den elde edilen polisakkaritlerin hipoglisemik etkisi, Dendrobium officinale ve Dendrobium nobile'den elde edilen polisakkaritlerden önemli ölçüde daha iyiydi ve etki, 4 haftalık uygulamadan sonra pozitif ilaç kontrolünden önemli ölçüde farklı değildi. Cümle şöyledir:.
Bu makale Dendrobium officinale'nin polisakkaritlerini Dendrobium officinale ve Dendrobium nobile'ninkilerle karşılaştırmakta ve Dendrobium officinale'den elde edilen polisakkarit veriminin son ikisinden önemli ölçüde daha yüksek olduğunu bulmaktadır. Polisakkaritlerin moleküler ağırlığı nispeten düşüktür, ancak monosakkarit bileşimi Dendrobium officinale ile tutarlıdır. Daha yüksek bir biyokütleye sahip olmasının yanı sıra, Dendrobium officinale'den elde edilen polisakkaritlerin hipoglisemik aktivitesi, 4 haftalık uygulamadan sonra Dendrobium officinale ve Dendrobium nobile'den önemli ölçüde daha iyidir, bu da onu Dendrobium officinale polisakkaritlerinin potansiyel bir ikamesi haline getirir. Buna ek olarak, Dendrobium officinale'nin gövdesi kalın ve uzundur, bu da onu mükemmel bir ebeveyn yapar ve hipoglisemik Dendrobium polisakkarit kaynaklarının geliştirilmesi için üreme kaynakları sağlar.